17 Νοέμβρη 1973

Ξημερώματα Σαββάτου …50 Νοέμβρηδες πριν…Τα κατειλημμένα κτίρια άδειασαν. Η σιωπή κατάπιε το τραγούδι. Κι είναι αυτό το τραγούδι ζωντανό…50 χρόνια τώρα. Μνήμη παρούσα που μπολιάζει το παρόν και γίνεται μήνυμα. Μήνυμα που βαπτίζεται στο σήμερα και επικαιροποιείται. Γιορτάζουμε : Μυούμαστε στη δύναμη του ονείρου , στην προοπτική του αγώνα.

Αγωνιζόμαστε για τους δικούς μας Νοέμβρηδες!

Συγχαρητήρια στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς μας που τίμησαν με τις εργασίες , τα τραγούδια , τις δράσεις και τις δημιουργίες τους, όλους εκείνους τους φοιτητές του Πολυτεχνείου !