Μήνας: Απρίλιος 2020

Η Πρωτομαγιά γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο τιμώντας τους αγωνιστές εργάτες αλλά και την άνοιξη.

Εργατική Πρωτομαγιά.

Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης αφιερωμένη στους εργάτες όλου του κόσμου.

Την Πρωτομαγιά του 1886, τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».

Οι διαδηλώσεις κράτησαν μερικές μέρες, ωστόσο στις 4 Μαΐου αστυνομία και διαδηλωτές συγκρούστηκαν και το αποτέλεσμα ήταν 7 αστυνομικοί και 4 διαδηλωτές νεκροί, ενώ υπήρξαν και περισσότεροι από 70 τραυματίες από την έκρηξη αλλά και τις μετέπειτα συγκρούσεις με την αστυνομία.
Στην Ελλάδα η πρώτη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς έγινε το 1892 και το 1893 όταν περίπου 2.000 εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων.

Παράλληλα, τον Μάιο του 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, μετά την απόρριψη των αιτημάτων τους, κατέλαβαν ένα εργοστάσιο και η διαμαρτυρία συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους κινήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός, ενώ κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων έχασαν τη ζωή τους 8 εργάτες από τους πυροβολισμούς χωροφυλάκων. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο 25χρονος Τάσος Τούσης. Η φωτογραφία που απαθανάτισε την μητέρα του να τον θρηνεί μόνη στο μέσον του δρόμου, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, δημοσιεύθηκε στον Τύπο και αποτέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για την συγγραφή της συλλογής του “Ο επιτάφιος”.

• 

Ακούστε το ποίημα από τον ίδιο τον Γιάννη Ρίτσο και μετά ακούστε το σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη από τη Φλέρυ Νταντωνάκη

https://safeYouTube.net/w/GttA
https://safeYouTube.net/w/uztA

Άλλη μια ματωμένη Πρωτομαγιά ήταν εκείνη του 1944 όταν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής σκοτώθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις 200 Έλληνες αγωνιστές .

Γιορτή της άνοιξης

Η Πρωτομαγιά βέβαια είναι και η γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, την αρχαία Πρωτομαγιά, η οποία πήρε σιγά-σιγά κι επίσημη μορφή. Τα λεγόμενα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων, η οποία ιδρύθηκε πρώτα στην Αθήνα και στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπου κατά την τελετή κατευθύνονταν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που κουβαλούσαν λουλούδια.

Στο πλαίσιο της παροχής Εξ΄αποστάσεως Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης της ΕΔΕΑΥ προς τους γονείς και τους μαθητές λόγω της πανδημίας του Covid-19 και του κατ’ οίκον περιορισμού, δημιουργήθηκε από το Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό του σχολείου μας η πιο κάτω ιστοσελίδα όπου έχει αναρτηθεί χρήσιμο υλικό για τους μαθητές όλων των ηλικιών και για τους γονείς τους.

https://sites.google.com/site/edeausdeukophonsymbouleutike/

COVIBOOK: Το βιβλίο που μιλά στα μικρά παιδιά για τον κορωνοϊό με απλά λόγια

Η Ιταλίδα συγγραφέας παιδικών βιβλίων Manuela Molina ετοίμασε και διαθέτει δωρεάν online ένα εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο στόχο έχει να μιλήσει στα πολύ μικρά παιδιά (ηλικίας έως 7 ετών) για τον κορωνοϊό με λόγια απλά και ευχάριστα, προκειμένου να καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους αυτές τις μέρες χωρίς να αγχωθούν.

Όπως εξηγεί η ίδια, το βιβλίο δεν είναι επιστημονικό, αλλά μπορεί να αποτελέσει εκπαιδευτικό εργαλείο, βασισμένο στη φαντασία. Προτείνει, λοιπόν, να εκτυπώσουμε το υλικό ώστε τα παιδιά να μπορούν να ζωγραφίζουν επάνω του. Γνωρίζουμε, άλλωστε, πολύ καλά πως τα παιδιά επεξεργάζονται καλύτερα τα συναισθήματά τους μέσα από το παιχνίδι, αλλά και την ανάγνωση παραμυθιών.

Διαβάστε το πατώντας στον σύνδεσμο

https://drive.google.com/file/d/13tyqCNwjEiv_gk5o-WPneGLp0YW4R9BZ/view?usp=sharing

Βίντεο: “Τι είναι ο κορονοϊός και τι πρέπει να κάνουμε;”

Τον Δεκέμβριο του 2019, οι κινεζικές αρχές ειδοποίησαν τον κόσμο ότι ένας ιός εξαπλωνόταν στις κοινότητές τους. Στους επόμενους μήνες, εξαπλώθηκε και σε άλλες χώρες, με τα κρούσματα να διπλασιάζονται σε μερικές ημέρες. Αυτός ο ιός είναι ο κορωνοϊός 2 του Σοβαρού Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου που προκαλεί την ασθένεια Covid-19 και όλοι την αποκαλούν απλά κορωνοϊό. Τι συμβαίνει όταν μολύνει έναν άνθρωπο και τι πρέπει να κάνουμε όλοι εμείς;Μέσα σε μόλις λίγα λεπτά παρουσιάζονται με απλό τρόπο τα πάντα για τον κορωνοϊό όσον αφορά:– Την αρχή της εξάπλωσής του
– Το τι συμβαίνει πραγματικά, όταν μολύνει τον άνθρωπο
– Το τι πρέπει και οφείλουμε να κάνουμε όλοι μας
– Το τι είναι ο κορονοϊός, που “ζει” και πώς προσβάλλεται ο άνθρωπος
– Το “ταξίδι” του ιού στο ανθρώπινο σώμα, την εγκατάστασή του στους πνεύμονες και τις άμυνες του οργανισμού
– Τη σύγκρισή του με την γρίπη

Δείτε το

https://safeYouTube.net/w/Zys5

Πώς να μιλήσω στο παιδί μου για τον κορωνοϊό; Ιδέες για ποιοτικό χρόνο μέσα στο σπίτι

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε κάτι πρωτόγνωρο και άγνωστο για όλους μας,το οποίο προκαλεί μεγάλη ανησυχία σε όλους, αναστάτωση και αλλαγές σε ό, τι ξέραμε μέχρι τώρα. Ειδικά, ο αποκλεισμός των παιδιών στο σπίτι, η επεξήγηση και η τήρηση αυτού αποτελούν μία μεγάλη δυσκολία για τους γονείς. Επιπλέον της όποιας δικής τους αγωνίας για τα όσα διαδραματίζονται, έχουν να διαχειριστούν τα παιδιά, μικρότερης ή μεγαλύτερης ηλικίας, που δεν μπορούν να καταλάβουν ή να αξιολογήσουν τον κίνδυνο, αισθάνονται αποκλεισμένα και χωρίς κάτι να κάνουν εντός του σπιτιού. 

Πώς να μιλήσω στο παιδί μου για τον κορωνοϊό; Ιδέες για ποιοτικό χρόνο μέσα στο σπίτι

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

Καθιερώθηκε πριν από 52 χρόνια (1966), από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, με σκοπό να τονώσει την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει την προσοχή στα παιδικά βιβλία, σε μια προσπάθεια διεθνούς συνεργασίας για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της ΙΒΒΥ (International Board on Books for Young People) έχει την ευκαιρία να γίνει χορηγός της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου. Επιλέγει ένα θέμα και καλεί έναν γνωστό συγγραφέα να γράψει ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά του κόσμου και έναν γνωστό εικονογράφο να φιλοτεχνήσει μια αφίσα.

Το υλικό αυτό χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους για την προώθηση των βιβλίων και της ανάγνωσης σε όλο τον κόσμο.

Το 2020 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Σλοβενίας (Slovenská sekcia IBBY). Το φετινό μήνυμα γράφτηκε από τον Σλοβένο συγγραφέα Peter Svetina, μεταφράστηκε στα ελληνικά, όπως κάθε χρόνο, από τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς ενώ η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Σλοβένο εικονογράφο Damijan Stepančič. Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Πείνα για λέξεις (2020)
 Peter Svetina

” Εκεί που μένω, οι θάμνοι πρασινίζουν αργά τον Απρίλη ή νωρίς τον Μάη και σύντομα γεμίζουν με κουκούλια από πεταλούδες. Αυτά τα κουκούλια μοιάζουν με μπαλίτσες από βαμβάκι ή με κουφέτα και οι νύμφες τους καταβροχθίζουν φύλλο το φύλλο μέχρι που οι θάμνοι απογυμνώνονται. Όταν όμως οι νύμφες γίνουν πεταλούδες και πετάξουν, οι θάμνοι δεν είναι κατεστραμμένοι. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, ξαναγίνονται πράσινοι πάλι και πάλι.

Έτσι μοιάζει ο συγγραφέας, έτσι μοιάζει ο ποιητής. Κατασπαράζονται, μένουν κατάστεγνοι από ιστορίες και ποιήματα, που, όταν ολοκληρωθούν, πετούν μακριά, μπαίνουν μέσα σε βιβλία και βρίσκουν τους αναγνώστες τους. Αυτό γίνεται πάλι και πάλι.

Και τι συμβαίνει μ’  κείνα τα ποιήματα και τις ιστορίες;

Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του. Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για ένα μήνα. Όταν τελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλίο έπειτα από ενάμιση μήνα, ένιωσε σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε. Πραγματικά τις έτρωγε.

Ξέρω κι ένα κορίτσι που όταν μεγάλωσε έγινε δασκάλα. Μου είπε: Τα παιδιά που οι γονείς δεν τους διάβασαν παραμύθια έχουν στερηθεί κάτι σημαντικό.

Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή.

Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι, ή μια μπανάνα. Όσο περισσότερο πεινούν, τόσο  στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.

 Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δεν νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από κρύο κι ότι προσπερνούν τους εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.

 Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες. Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους δεν έχουν ποτέ αφεθεί ν’ απολαύσουν τις λέξεις, για να χορτάσουν αυτή την πείνα;

Υπάρχει! Το αγόρι που είπαμε διαβάζει κάθε μέρα. Το κορίτσι που έγινε δασκάλα διαβάζει στους μαθητές της. Κάθε Παρασκευή. Κάθε βδομάδα. Αν κάποια φορά το ξεχάσει,  της το θυμίζουν τα παιδιά.

Και τι γίνεται με τον συγγραφέα και τον ποιητή; Καθώς έρχεται το καλοκαίρι, θα πρασινίσουν πάλι. Και πάλι θα στεγνώσουν από ιστορίες και ποιήματα, που θα πετάξουν μακριά προς κάθε κατεύθυνση. Πάλι και πάλι.“

Σήμερα η Ελλάδα αποχαιρέτησε ένα σύμβολο! Έναν ήρωα της Αντίστασης! Έναν ακούραστο μαχητή!

Συμπρωταγωνιστής με τον Λάκη Σάντα σε μία από τις πρώτες αντιστασιακές ενέργειες στην κατεχόμενη Ελλάδα  και ευρύτερα στην κατεχόμενη από τον Άξονα  Ευρώπη κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο , όταν τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου του 1941 κατέβασαν τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.

Ένα χρόνο μετά,  ο Μ. Γλέζος και ο Λάκης Σάντας συλλαμβάνονται από Γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος εξαιτίας βασανιστηρίων προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.

Κατά τη διάρκεια της ζωή του συνελήφθη πολλές φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και καταδικάστηκε σε θάνατο πολλές από αυτές.  Συνολικά έχει καταδικασθεί 28 φορές για την πολιτική και αντιστασιακή δραστηριότητα του από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο.   Εντούτοις, οι ποινές θανάτου του, δεν εκτελέσθηκαν, λόγω της δημόσιας κατακραυγής του Ελληνικού λαού και της Διεθνούς κοινής γνώμης .

Σημαντική στιγμή για μας η παρουσία του στο σχολείο μας. Όταν ήρθε και μίλησε σε μας και στα παιδιά. Καταλυτική η παρουσία και ο λόγος του! “Μη ζητάτε από εμάς συμβουλές” είπε, “εσείς οι νέοι θα χαράξετε τον δικό σας δρόμο “!!

Σήμερα, δεν τον αποχαιρετήσαμε με την φυσική παρουσία μας στην κηδεία του . Όμως όλοι οι Έλληνες ήταν εκεί και του ταιριάζει πολύ αυτό που είχε πει ο Α. Σικελιανός για τον Κ. Παλαμά…

Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα… Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!